Мартирий Иверский
Мартирий Иверский ( грузинский : მარტვირი ქართველი , латинизированный : март'вири картвели ) — грузинский каллиграф , монах и писатель VI века. [1] [2] [3]
Мартирий был священником Мар Саввы и старостой монастыря Святого Саввы Освященного .
Труды Мартирия славились своей насыщенностью аскетизмом и мистицизмом .
Труды Мартирия включены в библиотеку монастыря Святой Екатерины на горе Синай и построенного грузинами Иверского монастыря на горе Афон . [4]
Он является автором книги «სინანულისათჳს და სიმდაბლისა» (« За покаяние и смирение » ), где он обсуждает важность молитвы, покаяния , смирения , послушания. , братство и терпение . [5]
"სინანული მიზეზ არს, სარწმუნოებისა და სასოებისა, რომელსა შეურაცხყოფიეს სინანული განშორებულ არს იგი წყალობისაგან ღმერთისა. ვტიროდეთ უკუე, ძმანო, თავთა და ცოდვათა ჩვენთავის წინაშე ღმერთისა და თუ შემძლებელ ვიყვნეთ, სხუათათვისცა» «Покаяние есть причина, для веры и надежды, кто оскорбляется, покаяние отделяется от благословения Божия. Нам следует уже плакать, братья, о грехах наших пред Богом, а если можем, то и о других» [6]
Ссылки
- ^ კ. კეკელიძე, მარტვირი ქართველი და მისი შრომა: 'სინანულისა და სიმდაბლისათვის~, ეტიუდები ძველი ქართული ლიტერატურის ისტორიიდან, ტ. XII, თბ., 1974 г. Кекелидзе К. Мартвири Картвели Сабацминдели и его произведения: За ~покаяние и смирение~ Старые главы из истории грузинской литературы 1974
- Ссылки 1, თბ., 1960 Кекелидзе К. История грузинской литературы, Том 1, Тбилиси 1960
- ^ ქსე, ტომი 6, გვერდი 458, თბილისი, 1983 Грузинская советская энциклопедия
- ^ მარტვირი მონაზონის „სინანულისათჳს და სიმდაბლისა“ Энциклопедия Джорджика
- ^ ელეგიური მოტივი დავით აღმაშენებლის Элегические мотивы в «Гимнах скорби» Давида Строителя Национальная парламентская библиотека Грузии
- ^ "სინანულისათჳს და სიმდაბლისა" (3.290)
